اگر از شما بپرسند که در این جهان در انتظار چه هستید چه پاسخ خواهید داد؟ اگر از اشخاص عادی باشید "که نود و نه درصد مردم از اشخاص عادی هستند" خواهید گفت که من دراین دنیا انتظار دارم که پس از مرگ مستقیما وارد بهشت شده ودر حالی که عمر جاویدان خواهم داشت تا پایان عالم اغذیه لذیذ بخورم و از لذت عشق و شهوت برخوردار شوم و آهنگ های طرب انگیز بشنوم و ... ولی غافل از این هستید که پس از رفتن در بهشت و داشتن عمر و جوانی همیشگی که هرگز دچار خزان پیری و بیماری نخواهید گردید دیگر از خوردن و نوشیدن و خوابیدن و شهوترانی لذت نخواهید برد و بزودی زندگی یک نواخت بهشت شما را خسته و کسل خواهد کرد زیرا چیزی که در این دنیا خوردن و خوابیدن و غیره را برای شما لذت بخش کرده ترس از مرگ و از دست دادن این لذات است و روزی که این لذات جاوید شد یعنی مرگ برای شما وجود نداشت همه چیز عادی خواهد گردید! در جای دیگر گفته ام که اگر شما را به بهشت ببرند پس از یکسال اقامت کسل شده واز در بهشت خارج گردیده و در جستجوی نقطه دیگری هستید که تغییری در زندگی شما بدهد!!!
4 نظرات:
good
اگر لطف کنید یک دعوتنامه بالاترین بفرستید ممنون میشوم ahmadi879{atsign}[yahoo][dot]com
دوست عزيز فرستاده شد.
کار ما اینجا خودشناسی است. من خودم رو نمی شناسم شما چطور در مورد پایان قصه مون نظر می‌دید. ایده‌ایی می‌دید از خوشی اونور بدون مرجع (۹۹درصد از کجا اومد که خودتون هم می‌گید مردم کسل می‌شند. پس احتمالاً فقط یک درصد نظرشون شهوترانی ست. تو شعرها همه از غم‌های زیبا نوشته اند. کدوم شاعری از خوردن و ...) و بعد ردش می کنید خودتون. آخرش چی؟ چی شد پایان قصه؟ مردم شعرها رو دوست دارند...
ارسال یک نظر