دعوت به بازی وبلاگی من رویایی دارم (تصور کن)

سلام دوستان پس استقبال از لینکی که ارسال کردم به اسم تصور کن که رویاهای خودم رو نوشته بودم در این پست می خوام از شما دعوت کنم که در یک بازی وبلاگی به عنوان رویایی دارم (تصور کن) شرکت کنید (چرا؟) . اهمیت این موضوع از آنجا است که ما انسانها از کودکی شروع به رویا پردازی می کنیم و خیلی از وقایعی که در یک جامعه اتفاق میفته ناشی از تصورات و رویاهای افراد است مثلا مارتین لوتر کینگ در سخنرانی معروفش " رویایی دارم" تصورات خودش رو گفت و دیدیم پس از سالها این رویاها شکل واقعی به خود گرفتند. اما معمولا ما انسانها میدونیم چه چیزهایی رو نمی خواییم اما اغلب نمی دونیم چه چیزهایی می خواییم برای مثال سال 57 مردم می دونستند شاه باید بره و خیلی چیزای دیگه رو نمی خواستند اما نمی دونستند چه چیزی باید جایگزین بشه و چه چیزی های رو میخوان و این خیلی مهمه.
برای هر تغییر چهار مرحله لازم است طی شود:
1- مرحله اول تصورات و رویاهای ماست یعنی بدونیم چه چیزهایی رو می خواییم .
2- مرحله دوم شناخت وضعیت فعلی است یعنی بدونیم چه چیزهایی رو نمی خواییم وبدونیم وضعیتمون چجوریه.
3 -مرحله سوم شناخت مسیرهای رسیدن از مرحله دو به مرحله اول و برنامه ریزی برای آن است و همچنین درک کنیم تفاوت بین مرحله اول و دوم رو .
4 مرحله چهارم عملی کردن مرحله سه یعنی اجرای کردن مسیر برای رسیدن به خواسته هامون است.
از شما خواهش می کنم در این بازی وبلاگی شرکت کنید و کمک کنید تا مرحله اول یعنی رویاها و تصوراتمون رو بنویسیم و این تصورات ما هستند رنگ واقعیت میابند علاوه بر این این تصورات هم برای شما هم برای خواننده جذاب خواهند بود. شما در این بازی وبلاگی تصور رویای خود را در مورد فضای مورد نظر خود که می خواهید به وجود بیاید می نویسید برای درک چگونگی نوشته می توانید به پست من و یا نوشته های دوستان که در این وبلاگ قرار دادم مراجعه کنید و اگر کسی وبلاگ ندارد می تواند نوشته خود را در وبلاگم به صورت نظر قرار دهد من آن را به صورت یک پست در می آورم و به کمک دوستان و یا خودم آن را در بالاترین لینک خواهیم کرد. چند تا از نوشته های دوستان رو به صورت پست در وبلاگ قرار دادم لطفا آنها را به بالاترین بفرستید و آدرس لینک را در قسمت نظرات قرار دهید و در صورتی که بیش از 10 لینک در بالاترین شود و توسط افراد مختلف این لینک ها فرستاده شده باشند می توان برای آن نیز یک موضوع داغ گذاشت.
در پایان ، نوشته خود را با یک شعر از آلبرت . ام . وارد تمام می کنم :
امروز ...

واژه ها و سرآغاز ها ،
امیدها و ترانه ها ،
و آرزوهای آینده ای را تقسیم میکنیم ،
که بنای آن ها دیروز و امروز ،
نهاده شده است.
فردا ...
آبرنگها و رنگین کمانها ،
نقش ها و چشم اندازهای لطیف ،
فرشینه ای از احساسات خواهد بود ،
بافته از تار و پود یادمانها
بافته از رشته های رویاها